ما۲۴نفر

در زمان یکی از شاهان، شایعه شد که شاه، مرده است.
شاه به عواملش دستور پیگیری داد تا کسی که شایعه را درست کرده پیدا کنند.
پس از جستجو، به عامل شایعه‎پراکنی که یک پیرزن بود رسیدند و نزد پادشاه بردند.
پادشاه به پیرزن گفت: چرا شایعه مرگ من را درست کردی، در حالی که من زنده‌ام.
پیرزن گفت: من از اوضاع مملکت به این نتیجه رسیدم که شما دارفانی را وداع گفته‌اید. چون هرکسی هر کاری که بخواهد انجام میدهد. قاضی رشوه می‎گیرد و داروغه از همه باج‌خواهی می‌کند و به همه زور می‌گوید، کاسب‌ها هم کم‌فروشی و گران‌فروشی می‌کنند.
هیچ دادخواهی هم پیدا نمی‌شود، هیچکس به‌فکر مردم نیست و مردم به حال خود رها شده‌اند، لاجرم فکر کردم شما در قید حیات نیستی.

مطالب مرتبط:

در زمان «حجاج بن یوسف ثقفی»، مردم که به هم می‌رسیدند از یکدیگر می‌پرسیدند که «دیروز که را کشتند؟ که را به صلیب کشیدند و که را شلاق زدند؟»

در زمان «ولید بن عبدالملک»، کشتزارها آباد شد و تجارت رونق گرفت و پرس و جوی مردم از یکدیگر، در مورد بناها و تجارت و احداث آبراه‌ها و کشت درختان بود.

وقتی «سلیمان بن عبدالملک» با آن خوش اشتهایی و علاقه به کنیز و کلفت ، خلیفه شد، حرف و حدیث مردم همه از ماکولات و مشروبات و زنان بود و آنچه از آن زمان به دست ما رسیده از این مقولات است.

در زمان «عمر بن عبدالعزیز»، مردم از هم می پرسیدند که: «چقدر قرآن خوانده‌ای؟ ذکر مناجات دیشبت چه بود و در فلان ماه چقدر روزه گرفته‌ای؟».

مردمان گویند که: «الناس علی دین ملوکهم» (الگوی رفتاری مردم، رهبران‌شان هستند)، اگر حاکم شرابخواره باشد، مردم هماره مست‌اند. اگر ظالم یا لواط‌کار، حریص و شکمباره باشد نیز همینطور، چنانکه اگر حاکم کریم و بخشنده یا خسیس و ظالم باشد نیز مردم چشم به او دارند. این قاعده در برخی زمان‌ها و در مورد برخی افراد صدق می‌کند. والله اعلم.

پ.ن:

ملوک را در زمان حاضر نمی‌توان فقط به حاکمان کشورها تطبیق داد بلکه با رخ‌دادن جهانی‌سازی و کم‌رنگ شدن مرزهای جغرافیایی، ابرقدرت‌ها نیز ملوک مردم جهان‌اند.

پ.ن ۲:

تیتر را بر اساس گفتگوی روزگارِ خودمان نوشتیم.

مطالب مرتبط: