ما۲۴نفر

کتاب سرمایه در قرن ۲۱ به قلم توماس پیکتی، نگاشته شده است. این کتاب شفقت‏‎نامه یک متفکر مصلح و خیرخواه برای سرمایه‎داری است، مثل نسخه یک پزشک. تفاوت مارکس و پیکتی در این بود که مارکس بیماری را تشخیص داد و درمان آن را در تسریع مرگ بیمار دانست و اگر هم خود برای قتل بیمار اقدامی نکرد سرانجام کار بیمار را مرگ او دانست و از این مرگ استقبال کرد و راهی برای علاج آن نشان نداد. گفت این بیماری آن اندازه ذاتی و در حال پیشروی است که این بیمار، بهبود نایافتنی است، پس بهتر است او را بکشیم یا صبر کنیم تا از شدت بیماری بمیرد. اما پیکتی مثل یک پزشک متعهد می‌گوید این سیستم بیمار است و بیماری‌اش جدی است ولی البته قابل درمان است که بر همان پنج درصد احتمال بهبودی بیمارش متمرکز شود، دیگر درمانی را پیشنهاد نخواهد کرد. پزشک باید با شناخت دقیق بیماری و پیشرفتگی آن، تمام تلاش خود را بر همان 5 درصد احتمال بهبود متمرکز کند. در غیر این صورت هیچ پزشکی در پی درمان بیماران صعب‌العلاج نخواهد رفت. پیکتی پزشکی است که بر احتمال بهبود متمرکز شده است و مارکس پزشکی بود که بر احتمال مرگ متمرکز شده بود و دقیقا تفاوت مصلحان با انقلابیون در همین است که مصلحان بر احتمال بهبود متمرکز می‌شوند و انقلابیون بر احتمال مرگ. نقد و خلاصه این کتاب که توسط معاونت پژوهش‌های اقتصادی مجلس منتشر شده است را می‎توانید در ادامه مطلب دریافت کنید.